نوآوری باز چیست؟ بهره گیری از نوآوری باز در کسب و کار

نوآوری باز

نوآوری باز چیست؟ این پرسش در دهه‌های اخیر به یکی از موضوعات اصلی در عرصه بیزینس کوچینگ و کارآفرینی تبدیل شده است. به زبان ساده، نوآوری باز به فرآیندی اشاره دارد که در آن سازمان‌ها و کسب‌ و کارها برای ایجاد ایده‌ها و نوآوری‌های جدید، از منابع خارجی و داخلی به صورت هم‌زمان استفاده می‌کنند. این مفهوم که برای اولین بار توسط هنری چسبرو در سال 2003 معرفی شد، تحولی اساسی در نحوه تفکر سازمان‌ها نسبت به نوآوری ایجاد کرده است.

نوآوری باز برخلاف مدل‌های سنتی نوآوری که در آن همه فرآیندها در داخل سازمان انجام می‌شد، بر مشارکت گسترده تأکید دارد. این مشارکت می‌تواند شامل مشتریان، تأمین‌کنندگان، دانشگاه‌ها، استارتاپ‌ها و حتی رقبا باشد. در دنیای امروز که تغییرات سریع و پیچیدگی‌ها در بازار افزایش یافته‌اند، بهره‌گیری از نوآوری باز به سازمان‌ها امکان می‌دهد که از منابع گسترده دانش و تخصص استفاده کنند و رقابت‌پذیری خود را افزایش دهند. در این مقاله به بررسی تخصصی نوآوری باز خواهیم پرداخت.

خدمات بیزینس کوچینگ چیست و چه مزایایی دارد؟

انواع روشهای نوآوری

روش‌های نوآوری، رویکردها، تکنیک‌ها و فرآیندهای سیستماتیکی هستند که برای تولید، توسعه و اجرای ایده‌ها، محصولات، خدمات یا فرآیندهای جدید استفاده می‌شوند. انواع مختلفی از روش‌های نوآوری وجود دارد که هر کدام ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارند. در اینجا چند نوع متداول از روش‌های نوآوری آورده شده است:

حل خلاقانه:

تفکر طراحی یک رویکرد انسان‌محور و تکراری برای نوآوری است که بر درک نیازهای کاربران، ایجاد راه‌حل‌های خلاقانه، نمونه‌سازی و آزمایش ایده‌ها تمرکز دارد. این شامل همدلی با کاربران، تعریف مشکلات، ایده‌پردازی راه‌حل‌های بالقوه، نمونه‌سازی مفاهیم و آزمایش و تکرار بر اساس بازخوردها است.

نوآوری ناب:

 روش نوآوری ناب که توسط اریک ریس ترویج شده است، بر استفاده از آزمایش‌های کوچک و تکراری برای آزمایش مفروضات، اعتبارسنجی تناسب محصول با بازار و به حداقل رساندن ضایعات تأکید دارد. این شامل ساخت حداقل محصولات قابل دوام (MVP)، اندازه‌گیری معیارهای کلیدی و یادگیری از بازخورد مشتری، برای تکرار سریع و چرخش در صورت نیاز است.

نوآوری چابک:

چابک یک رویکرد تکراری و انعطاف‌پذیر برای نوآوری است که معمولاً در توسعه نرم افزار و مدیریت پروژه استفاده می‌شود. این شامل تقسیم پروژه‌های پیچیده به وظایف کوچکتر و قابل مدیریت، اولویت دادن به همکاری با مشتری و انطباق با تغییرات و بازخورد در طول فرآیند توسعه است.

نوآوری باز:

 نوآوری باز شامل استفاده از ایده‌ها، فناوری‌ها و مشارکت‌های بیرونی برای تکمیل تلاش‌های تحقیق و توسعه داخلی است. این می‌تواند شامل همکاری با شرکا، جمع‌سپاری ایده‌های مشتریان و ذینفعان یا صدور مجوز بکارگیری فناوری‌ها از سایر سازمان‌ها برای هدایت نوآوری باشد.

هم‌آفرینی(co-creation):

هم‌آفرینی شامل همکاری با مشتریان، کاربران یا سایر ذینفعان در توسعه محصولات، خدمات یا راه حل های جدید است. بر مشارکت فعال کاربران نهایی در فرآیند طراحی و نوآوری تأکید می‌کند که اغلب منجر به محصولات و خدمات مشتری محور و سفارشی‌تر می‌شود.

استراتژی اقیانوس آبی:

 استراتژی اقیانوس آبی که توسط Chan Kim و Renée Mauborgne توسعه یافته است، شامل توجه به بخشی نادیده گرفته شده بازار برای توسعه محصولات یا خدمات نوآورانه است که یک شرکت را از رقبای خود متمایز می‌کند. این رویکرد بر نوآوری ارزش تمرکز دارد، جایی که شرکت‌ها به دنبال تمایز و هزینه کم هستند.

شش سیگما و تولید ناب:

 این روش‌ها بر بهبود فرآیند و کاهش ضایعات در صنایع تولیدی و خدماتی تمرکز دارند. شش سیگما بر تجزیه و تحلیل آماری و تصمیم‌گیری مبتنی بر داده‌ها برای بهبود کیفیت و کارایی تأکید دارد، در حالی که تولید ناب بر حذف ضایعات و ساده‌سازی فرآیندها تمرکز دارد.

TRIZ (نظریه حل مسئله اختراعی):

 TRIZ یک روش سیستماتیک حل مسئله است که هدف آن یافتن راه‌حل‌های نوآورانه برای مشکلات فنی با استفاده از الگوهای راه حل‌های ابداعی در صنایع و حوزه‌های مختلف است. این یک رویکرد ساختاریافته برای شناسایی و حل تضادها در فرآیند طراحی و مهندسی ارائه می‌دهد.

اینها تنها چند نمونه از روش‌های متداول نوآوری هستند. بسته به زمینه و اهداف خاص یک ابتکار نوآوری، سازمان‌ها ممکن است از یک یا ترکیبی از این روش‌ها برای ایجاد نتایج خلاقانه و تأثیرگذار استفاده کنند.

اصول نوآوری باز در کسب و کار

در نوآوری باز، شرکت‌ها به جای تکیه بر تحقیق و توسعه داخلی، به همکاری با سایر سازمان‌ها، استارتاپ‌ها، دانشگاه‌ها، یا حتی مشتریان و مصرف‌کنندگان خود می‌پردازند. این رویکرد، تبادل ایده‌ها، فناوری‌ها و منابع میان شرکت‌ها و نهادهای مختلف را تشویق می‌کند تا به تسریع در فرآیند نوآوری و ایجاد ارزش‌های جدید منجر شود.

کسب‌وکارها نباید نوآوری را به چشم یک فرایند خطی یا متوالی ببینند، بلکه باید به چشم فرایندی پویا و تکرارشونده به آن نگاه کنند. نوآوری باز مبتنی بر اصول زیر است:

همکاری داخلی و خارجی :

از مشارکت‌ها و منابع داخلی و خارجی برای ایجاد نوآوری و توسعه راه‌حل‌های خلاقانه استفاده می‌شود.

تبادل آزاد دانش و ایده‌ها :

تبادل آزاد اطلاعات و ایده‌ها بین سازمان و محیط بیرونی، امکان بهره‌گیری از دانش جمعی و دستیابی به راه‌حل‌های خلاقانه‌تر را فراهم می‌کند.

استفاده از منابع خارجی :

بهره‌گیری از دانش، فناوری و تخصص‌های خارجی به تسریع فرآیند نوآوری و ارتقای نتایج آن کمک می‌کند.

توسعه مشترک و مشارکتی :

 همکاری با شرکا، مشتریان و نهادهای علمی نقش مهمی در توسعه راه‌حل‌های خلاقانه و نوآورانه دارد.

انعطاف‌پذیری در فرآیند نوآوری :

انعطاف‌پذیری در فرآیند نوآوری به معنای پذیرش و ترکیب ایده‌های داخلی و خارجی برای دستیابی به نتایج بهتر است.

پذیرش شکست به عنوان یادگیری :

 استفاده از شکست‌ها و آزمون و خطا به‌عنوان فرصتی برای یادگیری، بهبود و توسعه نوآوری‌های مؤثرتر عمل می‌کند.

ورود و خروج آزاد ایده‌ها :

 ایجاد امکان برای ورود ایده‌های خارجی به سازمان و انتقال نوآوری‌ها به بازار یا شرکای تجاری، به تسریع رشد و توسعه کمک می‌کند.

مزایای نوآوری باز چیست؟

نوآوری باز می‌تواند مزایای مختلفی برای کسب‌وکارها هم از نظر محصولات یا خدمات آن‌ها و هم از نظر استراتژی‌های تجاری کلی به همراه داشته باشد.

برخی از این مزایا نوآوری باز را در ادامه مطلب در اختیار شما قرار داده‌ایم.

افزایش خلاقیت و تنوع :

 نوآوری باز می‌تواند به کسب‌وکارها کمک کند تا خلاقیت و تنوع خود را افزایش دهند. همچنین با این مدل می‌توانند ایده‌ها و راه‌حل‌های بهتری را با بهره‌گیری از منابع، دانش و تخصصی که خارج از مرزهای آنها وجود دارد، تولید کنند.

توسعه و نوآوری شتابان :

 با استفاده از منابع خارجی و همکاری، به توسعه و نوآوری خود سرعت بخشند و محصولات یا خدمات خود را سریع‌تر و کارآمدتر ارائه دهند و کیفیت و سرعت خود را بالا ببرند.

افزایش رقابت و تمایز :

 نوآوری باز می‌تواند به کسب‌وکارها کمک کند تا قدرت رقابت و تمایز خود را در بازار افزایش دهند و مزیت رقابتی خلق کنند.این اصول به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا با سرعت و کارایی بیشتری به نوآوری در کسب و کار دست یابند.

معایب نوآوری باز:

  • امکان افشای اطلاعاتی که قصد به اشتراک‌گذاری آن وجود ندارد
  • پتانسیل از دست دادن مزیت رقابتی خود سازمان‌ها درنتیجه آشکارسازی استراتژیک یک شرکت
  • افزایش پیچیدگی کنترل نوآوری و مقررات و نحوه مشارکت‌کنندگان در یک پروژه
  • نیاز به تدوین یک ابزار دقیق برای شناسایی و ارزیابی نوآوری خارجی

سخن پایانی

نوآوری باز مفهومی است که در اکوسیستم نوآوری در بازارهای کنونی مطرح شده است. شرکت‌ها جهت نوآوری بسته از افراد باهوش و خبره در یک حوزه بهره می‌گیرند. در نوآوری باز این تفکر وجود دارد که همه افراد خبره و باهوش برای ما کار نمی کنند و در شرکت ما وجود ندارند. بنابراین ما باید به دنبال افراد یا تیم‌های باهوش و خبره در حوزه کارمان در خارج از سازمان/شرکت خود بگردیم. در نوآوری بسته این تفکر وجود دارد که برای بهره بردن از تحقیق و توسعه و نوآوری ما باید آن را در درون سازمان خود خلق کرده، توسعه داده و عرضه کنیم.

نوآوری باز این تفکر مبتنی بر این اندیشه است که تحقیق و توسعه درون یک سازمان/شرکت تنها بخشی از نیازهای ما را پوشش می‌دهد. تحقیق و توسعه خارج از یک سازمان/شرکت نیز می‌تواند برای آن سازمان/شرکت ارزش آفرینی قابل توجهی داشته باشد.

Rate this post